Bijles

Hallo allemaal,

Aan het begin van vorige week ben ik bij graad R geweest, dat zijn de kleuters. Het was erg leuk en wat zijn die kinderen schattig. Toen we buiten gingen spelen lagen er tussen het stof en het hoge dorre gras grote stukken steen. Erg veilig kan ik het speelveld niet noemen. Wel heb ik een leuke dag gehad.
Ik ben de volgende dag bij graad 2 geweest. De kinderen moesten daar sommen overschrijven van het bord en dan uitrekenen. Ik zag dat 1 kind maar een beetje voor zich uit aan het staren was. Toen ik hem ging helpen kwam ik er al gauw achter dat hij niet eens kan tellen of schrijven, laat staan de som uitrekenen. Ik ben toen de hele ochtend bezig geweest om hem tot 2 te laten tellen. Toen hij het uiteindelijk kon had hij een glimlach op zijn gezicht. Ik moest daarna even met een groep kinderen lezen. Toen ik daar mee klaar was ging ik terug naar die jongen, maar hij kon al niet meer tot 2 tellen. Het gaat hier om een kind met een alcohol syndroom. Ik schrok dat het zo erg was.

Ik wou graag bijles geven aan kinderen die niet goed kunnen schrijven en rekenen. Ik heb een lijst gekregen met kinderen uit graad 2. Ik heb ze eerst een soort toets laten maken om te zien wat ze konden. 6 kinderen konden redelijk schrijven maar spiegelden veel cijfers. 2 Kinderen konden niet schrijven en 1 daarvan is die jongen waarmee ik tot 2 ging tellen. Ik heb gelijk boekjes gemaakt om te oefenen met de kinderen.

Ik heb de kinderen sindsdien iedere dag meegenomen. Eerst nam ik het groepje dat cijfers moet oefenen mee. Dit gaat erg goed en ik zie al vooruitgang. En dan nam ik de 2 kinderen met het alcoholsyndroom mee. Ik probeerde hun naam te leren schrijven, maar dit is lastig, want ze hebben geen concentratie en ze vergeten bijna alles van wat ik ze leer. Ik ga met hun ook niet meer uit een boekje werken, want dat hadden ze snel gezien. Ik ga het nu op een andere manier proberen over te brengen door te kleien. Ik vind dit al beter gaan dan uit het boekje werken.
De kinderen vinden het ook erg leuk en vragen iedere keer of ze bij mij mogen blijven. Dit geeft me veel voldoening!

In het weekend hebben we een wandeling bij een ontzettend mooie kloof gemaakt en we hebben spelletjes met Hans en Joke gedaan. Het is wel vervelend dat de stroom vaak uitvalt, dus moeten we het met de olielampen doen. Welkom in Afrika zeggen ze dan. Verder is het heel rustig. Echt vooruit plannen kan hier niet, het woord plannen kennen ze denk ik niet.

Om naar een grote supermarkt te gaan moeten we naar Vredendal dat is ongeveer 3 kwartier rijden en weer 3 kwartier terug. Maar het is niet erg, want we gingen een hapje eten bij een wijnfabriek waar je ook kan kijken. Om uit eten te gaan betaal je heel weinig, dus een straf is het zeker niet om boodschappen te doen!

Vandaag wou ik weer met mijn groepje aan het werk, maar toen ik begon kwam een lerares en zei dat de lerares van graad 6 (groep 7) iets anders moest doen. Ik moest dan voor die klas van meer dan 50 kinderen staan. Ik merk dat het moeilijk is om iedereen in de gaten te houden, want ondeugend kunnen ze wel zijn. Ik ging met ze tekenen. Dit ging erg goed en er zijn mooie tekeningen gemaakt. In andere klassen werd er ook veel getekend, omdat er veel leraren de atletiekbaan aan het klaarmaken zijn. Vrijdag is de regionale atletiek wedstrijd.
Ik heb van de kinderen uit andere klassen ook veel tekeningen gekregen.

Ik vind steeds meer mijn draai hier op school en ik kan me al beter verstaanbaar maken.

Liefs,
Saskia