Phagwa

Fa waka? (hoe gaat het in Sranantongo)

Als mensen aan hoorden over mijn stage in Suriname zeiden ze eerst: ‘ leuk, en daarna maar dan mis je wel carnaval’. Dat klopt, maar ik dacht: ik ga er vast in Suriname ook een feestje van maken. Dus dat heb ik ook maar gedaan. Donderdag ben ik wezen stappen in Havana (discotheek). De volgende dag (na een half uur slaap) moest ik alweer naar stage. Normaal is vrijdag niet mijn stagedag maar het was carnaval op school. Iedereen was met bloemen versierd en liep verkleed een rondje door de stad. Daarna moest ik de kinderen anderhalf uur bezig houden omdat de planning niet helemaal lekker liep en mijn mentor er natuurlijk niet was. Aan het einde van de dag was er muziek en konden de kinderen patat kopen. Veel kinderen gingen helemaal los. Het is gek om te zien dat 4 jarige kinderen fanatiek met hun kont stonden te schudden, maar gezellig was het wel.
Zaterdag was er een huisfeest waarbij je verkleed moest komen. Omdat wij op de Prinsessestraat wonen zijn we met alle meiden als prinsessen gegaan. Zo heb ik carnaval toch niet zo gemist.

Woensdag hadden we een conferentie op het RKBO (bestuur van de katholieke basisscholen), samen met andere Pabo studenten. We moesten daar presentaties geven over het Nederlandse onderwijs. Op deze conferentie waren schoolhoofden, docenten en het bestuur aanwezig, wel 64 man. Ik heb samen met Roan een presentatie gehouden over ‘teach like a champion’. We bespraken hoe je kinderen betrokken kan houden door tijdens de les vragen aan de kinderen te stellen. In het begin waren de docenten erg terughoudend, maar later kwamen ze meer los. Ze waren erg enthousiast over de presentaties. Mijn mentor was er ook en die zei veel geleerd te hebben. ’s Avonds hebben we de dag afgesloten met pannenkoeken met alle huisgenoten.

In het weekend zijn Bregje, Sybren, Lillian, Carolien, Latoya, Maud (huisgenoten) en ik door de stad heen gefietst en naar de palmentuin geweest. Ik moet jullie teleurstellen; het zijn gewoon een paar bomen. De markt was wat bijzonderder. Je kon er kruiden kopen voor een schone vagina en heel veel groenten en stoffen. Zondag hebben we met het huis cupcakes gebakken en een high tea gehouden. Iedereen had zich misselijk gegeten aan alle zoetigheid en jam.

Eindelijk is mijn mentor weer op stage, maar nu is de leerkracht van de andere klas 4 (groep 6) er niet. Dit zorgt voor veel chaos. Ik weet ’s ochtends niet wat er gaat gebeuren. Sterker nog, het verandert per minuut. De ene keer sta ik alleen voor mijn eigen klas en de andere keer zeggen ze “kan je even met de kinderen lezen in de andere klas 4, dan kom ik er zo aan”. Natuurlijk komen ze dan niet terug en sta ik onvoorbereid zelf voor de groep. Dit kan af en toe wel lastig zijn als ik weer geen idee heb wat ik moet doen. Maar ik mag niet zeuren met mijn 3 halve dagen stage per week.

Afgelopen weekend stond er weer iets bijzonders op het programma, Kwana eiland. Dat is een onbewoond eiland op het Brokopondo meer, dat net zo groot is als de provincie Utrecht. Dat is een meer dat ontstaan is doordat ze een stuwdam hebben aangelegd. Het meer is niet diep en ze hadden de bomen niet gekapt, dus je ziet allemaal dode boomstronken boven het water uitsteken, heel bijzonder om te zien. Op het eiland moesten we spelletjes spelen. Ik was in het team met ons huis en het gele huis (de buren zie blog 1). Na een beslissende karaoke ronde hebben we natuurlijk gewonnen. Als prijs mogen we laser gamen met zijn allen. ’s Avonds waren er dj’s. Het was zo ongelofelijk gaaf. Sta je op een onbewoond eiland tussen een paar bomen in de buitenlucht te dansen. De volgende dag werden we wakker met een prachtig uitzicht op een ander onbewoond eiland, strak blauwe lucht in een gigantisch meer. Dan is het leven toch wel mooi. In de boot terug was het in het begin even wegbranden, maar later met de wind er bij was het genieten.

Deze week was het Holi-Phagwa, een hindoeïstisch feest dat heel groot wordt gevierd in Suriname. Dit is voor hun een soort nieuwjaar. Woensdag zijn we naar een Mandir (hindoestaanse tempel) geweest. Daar gingen ze boze geesten verdrijven met rituelen en een groot vuur. Daarna waren er verschillende dansen wat op Bollywood dansen leek met vrouwen in Indische jurken. Het was mooi om mee te maken. Daarna hebben we natuurlijk nog roti gegeten bij de tempel. ’s Avonds zijn we naar een feest geweest dat tot laat door ging. De volgende dag gingen we om 15:00 uur naar een plein. Lillian en ik hadden van tevoren poeder gekocht. Vanaf het plein vertrokken we in een open bus door de stad. Daar gooide iedereen met gekleurd poeder en het was één groot feest. Overal zat poeder en het zag er heel kleurrijk uit. ’s Avonds was er overal in de stad feest. Wij gingen naar een soort festivalterrein waar ook Nederlandse artiesten optraden, zoals Boef, The Partysquad en Bizzey. Het was een heel gaaf feest om mee te maken. Ik heb daarna wel 11 keer moeten douchen in twee dagen om de kleuren weg te wassen en de paarse kleur is er nog steeds niet helemaal vanaf, maar dat is het helemaal waard.